1968 Samanyolu

Samanyolunu dinledim, seni düşünerek
boşalan kadehlerin ardında,
arkası arkaya.
Resminin üzerine yazdım bu satırları,
kalbimde sevinç ve gözlerimde yaşla,
sensiz.
Şiir okuyor arkadaşlar,
masada boşalan meze tabaklarına.
Aklımda sen varsın, boşsa da kadehler,
pikapta varsa “Samanyolu”,
olmasa da,
varsın ya sen aklımda.
Üzüntü, ızdırap her şey her şey
bu masada kalsın,
kalbimde yalnız ve yalnız,
sen olmalısın.

Ocak 1968 Aksaray İstanbul