Şamandıra Şiiri - Gökmen Çebitürk

Şamandıranın ucunda çırpınır durur körpecik yüreğim.
Süzülen ağır teknelerin bezgin köpüklerinde
Savrulur dipsiz derinlere...
Sığ bir özleyişle kürek çeker her dem,
Kıyıya hasret...

Tutup yakalasa bir tayfa!
Kibrit çöpünün umutsuzca feryadına yetişse!
Bir azgın dalga,
Savursa maviden karaya,
Savrulsa bekleyişlerim...

Ne çare akşam doğdu yine!
Bir umudum daha battı sensiz...
Beyaz ölüm koynumda kara geceye galebe;
Boğuluyorum,
Gel artık...