Saman çöpünden bir tahtım var benim,
Ne emrimde, ne üstümde kimse yok.
El etek öpmeyi hiç bilmez dilim,
Bu tahtta karınlar aç, yürekler tok.
Saman çöpünden bir tahtım var benim,
Yıkılırken, ölürken hep dik duran.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta