Zaman içimde akıp giden bir nehir
Sen kıyılarımdan gülümseyen nazlı çiçek
Bir o kayaya,
Bir bu kayaya çarpan ben
Su üstünde başı boş saman çöpü.
Eğilsen ıslanmak var sana
Kopsan ölüm
Bense rotasız
Senden sonrası olmayan
Senden sonrası ölü
Önünden akıp giden saman çöpü.
Sulara esirim,
Sularda akan;
Sen güzel
Sen kıyılarımda durağan.
Yaşamak denen şey
Seni bana bir görümlüktü
Bir geçimlikti yanından
Zamandan payıma düşen
İşte o küçük an.
Uzatsaydın ellerini
Takılıp kalırdım parmaklarına
Belki köpük birikintisi bir aşk
Belki çalı yığını bir hayat
Biriktiği kadar gönlümüze
Sen ve ben
Yeterdik ikimize.
Hangi nehir ters akar ki dönüşüm olsun şimdi
Artık ben ölü
Önünden geçip gitmiş saman çöpü.
Aydın YÜKSEL-ANKARA
4 Ağustos 2015- 10.30
Kayıt Tarihi : 4.11.2015 02:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)