köyümde...
çocukluğumun
en büyük keyfiydi
saman basmak! ...
o da neydi!
demeyin...
harman yerinden;
öküzlerin çektiği
çitlerle,
taşınırdı samanlar...
boş çitlerde
harman yerine gitmek de
bu işin cabasıydı!
samanlığın
küçük penceresinden
yabalarla
içeri savrulurdu
gelen samanlar...
biz de;
ne kadar
çocuk varsa,
samanlığın
tozu dumanı içinde
hoplayıp..zıplayıp...
daha çok alsın diye
samanı ezerdik.
işte bu,
saman basmaktı! ..
fikret turhan-yalova
11.11.2012
Kayıt Tarihi : 11.11.2012 10:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!