Yine esmeye başladı,
Kızgın çöllerden sam yeli;
Hemen seni hatırladım,
Hasret yaktı yüreğimi.
Sen gideli pek çok defa,
Esip dindi sam yelleri;
Her sam yeli estiğinde,
Gözlerim aradı seni.
Biz beraber göğüslerdik,
Kavurucu sam yelini;
Böyle bir havada gidip,
Tamamen unuttun beni.
Her sam yeli çıktığında,
Yalnızım ben buralarda;
Yüreğim yanıp kavruldu,
Nasıl küsmeyeyim aşka!
Kayıt Tarihi : 24.1.2009 15:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Çağlar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/24/sam-yeli-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!