Şam Ağlıyor Şiiri - Vahdet Mehmet Güneş

Şam ağlıyor. sevilen ilkbaharda
Şam üzümleri olgunlaşmıyor
Halep incirleri meyvaya durmuyor
gezdiğim mekanlar hazin
Bilal -Habeşi ayrı kabristanda
Emeviye camiinde Hüseyin
H.z Yahya yakın içinde
Vahdettin son padişahımız
akrabalar aynı güzergahta
akan göz yaşı kan boyadı caddeleri
insanların kaderi demokrasi uğruna
batıydı.her senaryonun yazarı
bina et...sonra tahrip et
sabır, dua tek teselli
ilk dünya savaşın olduğu toprakta
Yavuz fethetti merci dabekle
çağda meydan savaşlara açık
katliam Hama...sonra Daraa
ağlıyor şam taş konaklarda
tarih..sahabe rayihası
nebiler nebisini müjdeledi Bahira
Busraya gitmek bir hayal
Hicaza otobanda gitmek hüsran
altın döneminde kanayan yara
ölüm ümmet kardeşlerin yakın kaderinde
ilkbaharda ağlıyor Şam
yaman çelişki dalga dalga
H.z İsa geldi..zahirde bilinmeden
kanla sulanıyor..bahçe gibi Şam
matem tutmuş güvercinler penceremde
tek kurtuluş ahiret köprüsü
çağın bombaları-tetikleri yakıyor yürekleri
bizim Güney-Doğuda çeyrek asır gibi
dayanmıyor şimdiki yüreklerde kudret
Şam ağlıyor...günler-geceler boyu
bir Melek gönder Ya Rab! ! !
Miraçta olan meleklerden
aklasın necaset niyetleri
aleyhte adem oğlunun zehrini
enjekte etsin hüsnüniyet
bekliyoruz fecir vakitlerinde
kardeşi yabancı eden
çağ kapansın özlenen çağ! ! !
doğsun ikinci bir güneş gibi
ışık hızıyla hadise-keramet
Şam ağlıyor..zalim idare dağlıyor