Sokaktaki çocuğun arkadaşına seslenişidir bu çığlıklar...
"Hadi gel,oynayalım."
Sen de dönüp geriye baktıkça,göreceğim nedir,diye sorarsan kendine,
Ki soracaksın her sen de...
Verecek cevabın her ne olursa olsun,
O gününe bir sesleniş olsun;
Çünkü insan en çok kendini unutur bir yerlerde;
Adın nedir? denildiğinde, "Bilmiyorum" diyemezsin ya-
"Biliyorum" da diyemezsin sensizliklerine...
...
Sen gidersin kendine,ve duyacağın sesler hep çocuk sesleri olur.
Bulunmanın bir adı olmalı öyle ya,yaşadıklarının da bir anlamı.
Ama karalama kendini-yüceltmede,
Nasıl olsa deniz de sen de kum da sen de...
22.03.16.İstanbul
Meral MeriKayıt Tarihi : 26.3.2016 06:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!