Salyangoz Ruhi Şiiri - Selçuk Binici

Kusura bakma Salyangoz Nuri maskesiz
içeri giriş çıkışın yasak. Cam kenarında ne
konuşacaksak konuşalım. Ne o, senin de
pek keyfin yok. Gökyüzünün mavisine kaçıp
giden kuşları görüyor musun? Bizi unuttular
sanırım. Hani bu gece söyleşilerine
davetliydik? Kim bilir neye kızıp gittiler.
Duydum ki eski Anadolu buğdaylarını
bulamaz olmuşlar. Acaba tarlalardaki
ilaçların tadını mı beğenmediler. Geçen
çınar ağaçlarına dert yanmışlar. Suların
tadı tuzu kalmamış diye. Habire içerleyip
duruyorlarmış. Jeotermaller yüzünden incir
Cumhuriyetindeki Zeytin Eyaletine gidemez
olmuşlar. Oralar onların hakkıymış.
Salyangoz Ruhi geçen doğa severler anket
çalışması yapmışlar. Betonların egemen
olduğu bu yüzyılda kuşların yaşam alanları
gasp ediliyor mu? Diye sormuşlar. Sence
de doymak bilmeyen insanoğlu suçlu
mudur? Önce toprağın üstüne beton
döküyor sonra da saksıda bitki
yetiştirelim diye tutturuyor. 1 m²’lik
gövdesiyle 150 m²’lik dört duvar inşa edip
yeşillerin dünyasını işgal ediyor. Ardı arkası kesilmeyen bir sürü hengameler silsilesi bitmiyor. Sahi Salyangoz Ruhi Doğa ANAYI
sömürdüğümüz yetmedi mi?