Şalvar Davası Şiiri - Orhan Tiryakioğlu

İnadına tepindi arka ayağında yaşlı geyik
Yüreği yanık, nasıl direndi tokadına
-yanağında beş parmak;
-ala çalık.

Sevmeye yeltendi ya aslanı,
-pençesi de batık, sineye
Ne zaman yârdan vursa demi,
-kadına gonca takıp;
'Dili sürçtü' dediler, garibin adına.

Zaman, tersine döndürdü şu çemberi, zorla
Helvasını yedirdi felek; baktı tadına,
'Olur, gider' derlerdi ya hep;
-nasıl olup bitiverdi, bir anda?
'Gönül bu; herşeye konar! ' deyip yüzüme;
'Ne yapsa, yeridir! ' diye kesildi hesap,
'Delinin tekidir! ' dediler, yenik adama.

Bir zamanlar şeytana uydu yüreği,
Verip veriştirdi kendine;
-ne safı kaldı, ne salağı
Gelin-güvey oldu bağrı alık,
-altına boğdu gerdanı
Hepsi de serap niyetine,
-soğuk suya doydu
Dervişe nispet, kervanı yediler.

Günah sayıp sevdayı, cenneti kuruttu bunlar
Yüreğe kesip cezayı, cinneti saldı mel'unlar
Bir 'merhaba' demeye geldi ya gönül dünyaya;
Pireye kanıp, yorganı yaktılar.

27.07.2009