Saltanat Meleği

Hayatı beş dakika ileri yaşıyorum.
Ölümü yakınlaştırmak için yetmez mi?
Hikayeleşen şiirlerim var beyaz sayfalarında,
Siyah yapraklarımda kayıp sonbaharın yalnız dalları var.
Çaresiz kalmış rüzgarlar tanıyorum
İçinde binlerce durgun fırtınanın olduğu.
Hayat durgun,
Sen durmuşsun,
Ben yok olmuşum.
Elini sallasan elli şiir dolanır ayaklarına,
Ayaktaysa rüyaların,
Uyurgezer olmaya mahkum olmuş hayatın.
Ölümle aşkı kıyaslıyor gece ve gündüz,
Zihni zindan olmuş güneşin,
Gün yönünü kaybetmiş ufkunda.
Elinde hâlâ varsa bir pusula,
Erit demirlerini parmaklıklarındaki.
Lâkin'lerin birikmişse solunda,
İleri gitmek için ekle kuzeyine tozlarını,
Fiilini yitirip üç noktaya mahkum olsun cümleler.
Bırak geçmişinde yaşanmışlıklarımızı, günlüğünde kalsın.
Üzüntüler birikti günü gününe anahtar deliklerinde,
Yeniliği eskimiş eski kilitler yenilendi yüreğinde,
Ürkekleşti sevecenliğin güvercinliğinde.
Kalanın gideni idam ettiği bir cezada yaşıyoruz,
Sana bıraktım cellat oluşluğu,
Olmasını istediğim şey çekilmemse ayak altından,
Yavaşlat istediğin kadar hayatımı,
Aşk Profesörü'nün dileği çoktan yerine geldi.
Senin yüreğinde idam edilecek tüm şiirleri...