Saltanat Şiiri - Ömer Temel

Kalın kale duvarlarının,
Hepsi de saltanatı beklemiştir,
Üzerindeki nöbetciler,
Önce vurulsun diye,
Çentik çentik oyuludur,
Tepeleri.

Sarayların hepsi de,
Halkına bolca türbe,
Ve mabet yaptırmıştır.
Bu yüzden de günah,
Ve ahretin yüküyle,
Hep rükuda olan halk,
Kaldırıp da başını,
Görememiştir,
Saray’ın ‘harem’ini,

Ve elimde ki kitapta,
Nüfusundan haberi olmayan,
Padişah’ın,
Mesir macunu dağıtım şenlikleri,
Anlatılıyor,
Hızla çoğalan,
Fakir halka.

Her saltanat;
Bir sefalet,
Bir de cehaletin,
Üzerin de yükselir...

Nasıl olur ki başka….

Ozanoğlu 18.10.2009