(Anneme)
Etten kemikten değil miydin sende?
Kale gibi yanımda dururken,
Ben bitap düşmüş,cephelerimi kaybetmişken.
Zor değil miydi senin için hala gülümseyebilmek?
Benim ince,ipince sızılarım
Senin kanayan yaraların olduğunda.
Ayakta duracak gücü nereden buluyordun?
Benim canım yandığında,
Senin için acırdı,biliyordum.
Nasıl karşı durdun şu koca dünyaya?
Ateş çemberinin içindeki savaşın tek kahramanı
Bana adanmış yüreğinle.
Bu kadar güçlü müydün gerçekten?
Söz konusu ben olunca
Yakar mıydın tüm gemileri?
Etten kemikten değil miydin sende?
Hayallerin,umutların,duaların yok muydu bensiz?
Kocaman yüreğinde salt sevgi,derin ve sessiz.
Bir ömürden vazgeçmek kolay mıydı bu kadar?
Senin yaptığın mucize miydi,bilemedim sihir mi?
Gücünü kalbinden alırdın,her zerresinde sevgi.
Kayıt Tarihi : 4.4.2007 23:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Didar Sen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/04/salt-sevgi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!