Sallanan Yelkovan Şiiri - Berat Balasar

Yitirmişim o çocukluk masumiyetimi.
Zaman yıkmış içimdeki parıltıyı.
Geçmişe dönüp baksam,
Bulamam kendimi,
Bulamam çehremdeki saf duyguları.
Değişmeseymiş bazı duygular,
Belki kalırmış ruhumuzda bir tutam mutluluk.
Yıllar eskitiyor defterdeki yaprakları.
Eskitiyor anıları.
Bizse yüzümüzde çocuk gülümsemesi,
Hatırlıyor, kayboluyoruz tozlu sayfalarda.
Özledim güçsüzlüğü,
Özledim kalbinde bir telaşla yaşayan o çocuğu.
Nerede şimdi atan o küçük kalp?
Taşlaşmış kabuğun arkasında kalmış.
Damarlarından biri kopmuş.
Ne gidebiliyoruz geçmişe geleceğe.
Elimizde şuan.
Yetinecek bir avuç, geçmişteki günlere,
Gelecekteki güzelliklere,
Ve hatırlayıp gülümseyeceğiz