Salla mualla.. Şiiri - Hüseyin Demircan

altında bemeve varıp ileri
bazı bir geç beni solla mualla
ve sonra gir eve açıp kileri
besle dur kaymakla balla mualla

kuruyan dudağım susuz bir çöldür
gözlerim yaşından şu bağrım göldür
yalanım var ise çık beni öldür
ayağım çak mıhı nalla mualla

savurur yumruğu felek kaşıma
içinde en ufak şüphe taşıma
muhakkak bir bela gelir başıma
işim yok müneccim falla mualla

kirpiğin mızrak ok kaşınsa yaydır
hep bakıp göz içim içimi baydır
beni bir kaydırak üstünde kaydır
bindir salıncağa salla mualla

ne olur dinlesen beni bir nebze
ellerinle yedir et ile sebze
gezelim birlikte izmiti gebze
omzun da al ipek şalla mualla

masamı donatır meze meyleyip
efkar dağıtırım türkü söyleyip
birgün bu şahsımı ağaç eyleyip
bırakma kuru bir dalla mualla

hasretin bir diken misal batarak
şu kalbim çarpıyor gürp gürp atarak
kaynar su içine kepek katarak
doyur it köpeği yalla mualla

nasıl çaldırır bu ceryan zilimi
mutlak öğrenmeli insan ilimi
müşerref eyleme ağzı dilimi
daimi suskunluk lâlla mualla

olsada haksızlık sessiz kalınmaz
herkese kafa göz girip dalınmaz
ne denli bolsa da zannım alınmaz
mutluluk serveti malla mualla

kendimi vurursam birgün kanasla
dua et uğurla elham ve nasla
sen beni dünya da katiyen asla
değişme parayla pulla mualla..