Salkımsaçak Şiiri - İsmet Güher

İlkbahar rüzgarları okşarken yamaçları,
Sümbüllerin kokusu savrulur dört bir yana.
Moraran vadilerde yaprakların uçları
Eriyen bulutları yudumlar kana kana..

Takılır saçlarına bulutlar mor dağların,
Kabuslu bir rüyadan uyanırken çiçekler.
Enginlerde kaybolur yalnızlığı dalların,
Savrulur salkım saçak rengarenk kelebekler.

Kuşların cıvıltısı: Yaşamın özü, gücü
İçindeki özlemdir çimenlere nevbahar...
Nergislerin renginde açar yaşam sevinci
Sevginin toprağında döllenirken duygular...

Ufkun kızıl yelesi alevlerken suları,
Ladinli tepelerde yeni bir hayat başlar.
Tatlı kaval sesleri bölerken uykuları
Açar kanatlarını yeni bir güne kuşlar.

Ninnisini söylerken ilkbahar menekşeye,
Açılır baştanbaşa dallarda tomurcuklar.
Leylakların kokusu yayılır her köşeye,
İksirli sabahları doğururken ufuklar

Erguvani sümbüller birer sevda nişanı,
Leyla’nın duyguları canlanır sanki onda...
İçin için ürpertir bir lahzada insanı
Feryadı-ı Mecnun’dur o işitirsin her yanda

Masmavi gökyüzüne değercesine başı,
Efsunlu vadilerden yükselir dev çınarlar.
Her gün yeniden başlar bir güzellik yarışı
Mevsimlerin yasası bittiği yerde başlar.

Esrarlı bir tutkuyla söylenen her ezginin
Tatlı nağmelerinde açılır beyaz güller.
Arzulanan, özlenen, beklenen sevgilinin
Leylinde fecre kadar figan eder bülbüller.

İnci tanesi gibi serpilir papatyalar,
İçindeki duyguya yenik düşerken zambak.
Sevda çeken gönüller bin bir hayale dalar
Akşamların sırrını aydınlatırken şafak.

Saksıdaki karanfil bekler gelecek günü,
Üstündeki tülleri açarken orkideler.
Leylakların cümbüşü, çiğdemlerin düğünü
Ezelden ta ebede baharı bekleyecekler.

Yemyeşil çayırların üstünde mor koyunlar
Meleyen kuzuların özlemine baş eğer.
Açılan her çiçekte bir günün anlamı var
Nevbaharın her anı yaşanan ömre değer.

Üzüntüye yer vermez ovamız, dağlarımız
Nereden bakarsan bak, her köşesi bir cennet.
Zevk açar, sevgi açar yeşeren bağlarımız
İnsanı deli eder bu güzelim memleket.

Leylaki yamaçlardan süzülürken bulutlar
Eteğinde dalların başlar cazı, cümbüşü...
Mersinli vadilerde çimlenirken umutlar.
Enginlerde kaybolur yalnızlığın ötüşü.

Rüya değil, düş değil, gerçektir hepsi gerçek
Yurdumun her köşesi birer Cennetiala.
Ey Güheri! Bu hayat elbet bir gün bitecek
Mizan-ı-İlahide encamın salih ola.

22.2.1985 /Adana