Ayrılıktan eğlim eğlim dalların,
Düşüncelere dalmışsın kapkara.
Başın yerde gözlerini mi yitirdin?
Gölgen toprağa uzanmış, düşüncelerin suya.
Toprak adamına benzer duruşun,
Ağacım, bana da ver sabrından.
Yapraklarında taze ay ışığı,
Bezgin değilsin yaşamaktan.
İyi insanların düşünü azma
İçli türküler söyleyerek geceleri,
Bu yoldan hırlı geçer, hırsız geçer,
Yalnız, can dayanmaz ayrılığa.
Büklüm büklüm dalların “dönen yerleri”
Tel tel nakış, kimseye deme.
İnsanın insan elinden çektiği,
Ağacım, dert oturdu yüreğime.
Beni, dalların bir hoş eder,
Bir sevgili yakınlığı sarar içimi.
Esmerim, boş ver de gel,
Ekmek, su gibi özledim seni.
Kayıt Tarihi : 30.7.2003 14:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Gel bize bazı, bazı..."
Yazının başı "Kalk gidelim!" derken, sonu "Otur halt etme!" diyor.
Bize göre bunlar günün şiiri olmayı hak etmiyor dostlar.
Herkese hayırlı çalışmalar dilerim.
O kadar narinsin ki dokunmaya kıyamam
N azenin dallarını seyretmeye doyamam
U çları suya değen ellerini sayamam
R üzgârın kollarında danstasın salkım söğüt
Onur BİLGE
TÜM YORUMLAR (6)