Rüzgârla konuşur salkım söğütler,
Mahcup sevdasını mehtaba söyler,
Düşlerden düşlere sürer gelgitler,
Bakarsın uçuşur salkım söğütler
Yıldızlar serinde çıkmış gurbete,
Sır vermez buluta salkım söğütler,
Dağların başında Kerem nöbette,
Han Aslı kayıptır bir memlekette
Yüklenir çileyi sazın telleri,
Avutur hasreti seher yelleri
Geçer gider yıllar dönmezler geri
Ferhat dağ başında bekler pınarı
Dalları Leyla’dır salkım söğüdün,
Yürürdü çölde tek, sanki daha dün,
Asır gibi uzak görünür bugün,
Tutulur dilleri salkım söğüdün
Kayıt Tarihi : 28.1.2020 09:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yahya Akengin](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/28/salkim-sogut-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!