Salkım Söğüt Şiiri - Fazlı Macit

Yağmur gözyaşına çekince perde
Toprağın kederi baştan aşıyor.
Her ufkun şafağa döndüğü yerde,
Mevsimler sönüyor, umut yaşıyor.

Bulutlar toplandı ağıt var ağıt.
Nerde kaldın poyraz, bulutu dağıt.
Bir beste yapıyor şu salkım söğüt,
Yüreğimi hal’den hal’e taşıyor.

Ne ce sular sızıp gitti döşümden,
Damla yok mu ırmak gibi yaşımdan?
Dağılın günahlar gidin başımdan
Meltemler aşkıma doğru koşuyor

Ezgin ruhlar gam yükünü çekemez,
Sevgisizler aşk ekini ekemez.
Kimse benim yüreğimden sökemez
Volkanımdan çağlayanlar coşuyor

Kul Macit’im sersefil bir delidir,
Gönülde kurduğum sevgi il’idir,
Çilelidir,göz yaşının yoludur.
Yorgun argın bir hayalle yaşıyor.

23/10/2012
KIRIKKALE