Acıları yüreğimizde tattıkça
Ham meyve olduk, kuru yaprağın dalında.
Sızılarımız savruldukça bir o yana, bir bu yana
Olgun meyve misali düştük toprağa.
Yürekler alıştı, bin bir acıya
Göz yumduk eziyete, zulme zamanla.
Dimdik başımız yukarıda, yılmayız asla
Feleğin sillesini, bin kere vursalar da sırtımıza.
Kavak yelleri gibi başın yukarıda
Salkım söğüt misali eğil toprağa.
Eşitlik var, ayrı ayrı doğsak da
Hak yerini bulacaktır
Elbet bir gün ülkemin topraklarında.
Kayıt Tarihi : 26.3.2012 09:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!