Salıver Gitsin Şiiri - Abbas Paksoy

Beslenip de, çekilmişse çileye.
Sülale’si, alışmışsa hile’ye,
Dadanmışsa, el’indeki file’ye,
Yularını bırak, salıver gitsin.

Asalağın, varıp tutma örk’ünü.
Sök at, içindeki maraz’lı kök’ünü.
Taşıyamıyorsa, halkın yük’ünü,
Semer’i üstünden, alıver gitsin.

Her zaman, bütün kapı’lar senindir.
Nesilleri yaşatacak, cenin’dir.
Bey dediklerin, kapında foni’ndir.
Yelesinden tutup, yoluver gitsin.

Başsız yönetimden, bu millet bıktı.
Aslan dediklerimiz, çakal çıktı.
Kendir’i kesip, denkli yükü yıktı.
Kuyruğundan yere, çalıver gitsin.

Sen sensin, bunu asla hiç unutma.
Göz’ünü açta, hile’leri yutma.
Düşmanın yatmıyorsa, sen de yatma.
Şöyle ortasına, dalıver gitsin.

Çakal’lar leş’ten kaçmaz, korkmayınca.
Yemeden kaçar, domdomu sayınca.
Bu böyle olmuştur, tarih boyunca.
Paksoy'umla birlik, oluver gitsin.