Salıntı Şiiri - Zafer Arslan

Salıntı...

Fırtına bekler saçlar,
Kudurur mavi,
Donar ince bir matem
Yokuş aşağı med-cezirlerde.

Kadınlığın saklı durur
Kordonlama sahillerde,
Ürperişin,
Hoşa gider kimi zaman,
Gülersin...

Kızdırır duraklar,
Her bekletildiğinde umut,
Bir demet çiçek açar avuçlarında,
Sonra bir kez daha yokuş aşağı salınır duygular,
Yol soyunur en yeltenilmiş kelimelere.
Santimlerce uzar dakika...

Demli bir muhabbet sızılar ayaklarında,
Adım başı titrer pişmanlığa hazır süzülüşün.
Buruk bir sıcaklık da eksilmez yanıbaşından,
İçine akar isyanın,
Diyemezsin!
Yutkunursun hece hece yarınları,
Yine hüzün tutmaz dün olana,
An olur yorulursun...

z.a