Salınım Şiiri - Mustafa Süreyya Sezgin

Bir varmış
Bir yokmuş derken,
Ömrümüz tükeniverdi.
Hiç farkında değilken
Çocuklar büyüyüverdi.
Ama hala dipdiri
Bir gönül taşıyoruz.
Girince açmazlara
Hayata gülüyoruz.
Düşünce üretiyor
Hala beynim.
Belleğim,
Üç yüz altmış dereceyle
Çevreyi tarayınca,
Odaklayınca
Olaylara zihnimi
Karamsarlaşıyorum.
Böyle anlarda
Duru ve temiz görüntülere
Takılıyorum.
Çok sıkılırsam
Boşluğa açılıyorum.
Sonsuzlukta Dünya çok küçük,
Çok anlamsız görünüyor.
Sorun diye bir şey yok sanki.
Yalnızca bir yuvarlak
Beynimde sürekli dönüyor.
zaman ona kilitlenmiş
Hiçlikten varlığa,
Varlıktan hiçliğe
Salınım yapıyor.
Bir görünüyor
Bir kayboıluyor varlığım.
Bazen acı,
Bazen buruk
Tatlar duyumsuyorum.
Bugünümü çizen hangisi
Çıkaramıyorum! ..

(İstanbul,13.12.1996)