Salıncakta Oturmak Kaldı Bana

Salıncakta oturmak kaldı bana
Sevdiğimin gönlünde
Bir tutam kavga kaldı
Seyrederken âlemi
Bana komik bir anı kaldı

Bilmem ağlasam mı?
Bilmem gülsem mi?
Ankara’dan haberler
Karanlıktı
İçimdekilerse aydınlıkta

Sıcak bir gecenin
Ilık esen güney rüzgârında
Soğuk geliyor kuzeyden
Hem aydınlık
Hem karanlık
Sabah ola gün ola
Gün ağara harman ola
Sabahları günümdür
Güneşimdir
Sabahı severim
Sabahları umuda
Yaklaştığım bir adımdır

Gökte yıldızlar kadar
Tane tane
Ak ve parlak
Olamadım adam akıllı
Herkes mi normal
Yoksa ben mi anormal
Ayırtısında değilim
Fakat farklıyım
Eh bu da normal

Her şey Dumlupınar
Herkes kahraman
Yerde yatanlar
Olmuş bir ceset
Gerisi argüman
Nameler dizilse
Arkamdan ne yazar
Be ben miyim?
Dünyayı ardımda
Bıraktım toz duman
Bana ne kalandan
Hayat zaten olmuş
Kan revan