Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Küçük bir kızın
Salıncak zincirlerinde kalmıştı
Hayata sıkıca sarılıp
Kopmayan yaşam belirtileri…
Direnmekti belki
Tırnaklarınla toprakları yırtıp,
Görmek ölümün sahte yüzdeki
Acı bir gülümseyişi…
Bir gidiş vardır
Gölgen bile seni zincirlemişken
Geçtiğin yollardaki güzel gül yapraklarına
Ve bir gidiş vardır
Acımasızca girdiğin bir hayatın
Mutsuz palyaçosunun
Sahte şuh kahkahalarındaki
Acı göz yaşlarında……..
Direnmekti belki
'Ayakta kalmanın gururuyla
Hayatını
Küçük bir kızın salıncağındaki
Zincirlere bağlamaya '
içselliğinizin yansıdığı güzel dizelere tebrikler...
Çok anlamlı yorumlamış ve harıka bir çalışma yapmışsınız.Kutlarım Sayın Pınar Koç Karaaslan.
Mürsel Adıgüzel
Güzeldi dostum, eline ve yüreğine saglık.
Zincirler sadece Küçük bir kızın salıncagında kaldın, onu bizler hapsedelim küçük kızların oyuncagına.
Sevgi ve selamlar.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta