Salıncak Şiiri - Berk Gülen

Başımı arkaya atıp gözlerimi kapadığımda
suratımda oluşan gülücükleri
tekrar bulmayı kafama koyarak gittim
çocukluğumun geçtiği parktaki salıncağa.
Hatıralarımda hep sallanırken
yüzümü okşayan rüzgar
ve gülücük sesleri vardı.

Bir heves yanaştım
ama hiçbir salıncağa adam akıllı sığamadım,
dönüş yolunda iyice düşünüp farkettim de,
bir dahaki sefere çocuk akılla gidip bineceğim,
hiç adam aklıyla binilir mi küçücük salıncağa...