Salıncak Şiiri - Zennehar Yılmaz

Şimdi senden uzaklarda salıncaklar kurdum Söğüt dallarında aşkımı bin parçaya bölüp gittin ya hani Hani ben yürekten sevemezdim ya Şimdi parça, parça kırıntılarını toplayıp salıncaklara koyup Rüzgâra bırakıyorum belki sana varıp aşkı bilmeyeni sana anlatırlar diye Kopsa en deli fırtınalar yağsa da ak düşmüş saçlarıma bembeyaz karlar Geri dönmezsin ya hani belki özleyip gelip bulacağın yer Kurduğum salıncaklar altıdır Bedduamı esirgiyorum yinede terk edip gidişin koysa da, Yağmalayıp yıksa da içim parçalansa da Kıyamıyorum yinede nazlı bakışlım hırçın duruşlum sana Kaybolup gidişin vardı ya engebeli Yollara baka kalmış hala sevdalı gözlerim Yüreğim Dön diye haykıramadım ya yine kendine kızar gözümdeki yaşlar yakarışlar…