Salıncak Şiiri - İbrahim Soyalar

Bir matem ışığında çekilen halaylarla
Zor beliren bir çizgide büyür ölüm,
Zincirlerin şıkırtısında çoğalır içimizde
Beslenerek süt dolu iri memelerden.

Nedir yürekleri dağlayan acı feryatlar
Çürüyen sonra yok olan bir insan mı,
Beden mi yoksa ruh mu bilinmeyen
Sessizce düşer bütün değerler bedenden.

Davullar çalınır beyninin derinliğinde
Çocuklar gül goncaları döker bedenine,
Her parçası dağılıp lime lime doğranmış
Hayatın geçer, bir bir gözünün önünden.

Usulca süzülür kan pıhtıya çekildiği yere
Ansızın geliverir ölüm durgun sessizce,
Yüreğinde halâ var olup atan ince sızı
Alır savurur seni ötelere, daha ötelere.

İnsanca yaşadıysan doludizgin hayatı
Bilmek gerekir insan gibi ölmesini de,
Önce şahlandı içindeki tay, şahdamarın
Kesildi sonra hayat sakin durdu içinde.