Salıncak Şiiri - Mehmet Sait Kaya 3

ne cok ozledim seni opmeyi
kokuna degmesini tenimin
ne cok ozledim guzel gozlerini
yuzunun her zerresini
simdi ise tek basima yuzuyorum
kurdugumuz o hayallerin arasinda bogularak
hergun seni dusunerek bos bakiyorum tarumar duvarlara
onlarda konusmuyor artik benimle senin gibi
surunuyorum yerlerde kimsesiz ve en cokta sensiz
dudaklarinsiz , gozlerinsiz ve kokunsuz
bir parkta seni dusunerek gecirdigim saatlerde gozum hep bir salıncağa takili kalir
kimse yokken etrafinda ne de huzunludur o salincak hava karardiginda..
mesela hava hafif dumanli diye ozlerim seni
guzel oldum diye aglarim goremezken sen
simdi kimler bagliyor sana umutlarini
onada dokunabilir misin bana dokundugun gibi
simdi gitsem senden bir kere daha
fark eder misin veda bile etmeyi beceremedigimi