Salıncak Şiiri - Safet Kuramaz

Oturdum salıncağa sallandım biçare

Mazimden pişmanlıklar yağdı yağmurlar gibi

Akıyor Dim çayıysa gönlümden de divane

Günlerce bozulmayan açma hamurlar gibi

*

Ne çok yanmış ormanlar gözümde manzaralar

Dolmuş boşalmış cepte delinmiş kumbaralar

Ömrümde ne kadar az sığıntı hatıralar

Çanak çömlek olmuşlar kilden çamurlar gibi

*

Kim bilir Nuh tufanı geldi geçti durmadan

Kuyunun dibinde aç Yusuf oldum kurmadan

Birdenbire büyüdüm uçurtma uçurmadan

Aldanmış da durmuşum her an mahmurlar gibi

*

Sallanıyor salıncak lakin çayı kurudu

Dostlarım bir bir Hakkın rahmetine yürüdü

Yaşlandım mı nedir ki saçımı kır bürüdü

Dolanırım tarlada düşünde memur gibi