kalbim acıyor babam!
hıçkırıklarımı büyütüyor
avuçlarımın çizgilerine sığınan yazgım…
salıncağımın ipini
gözümün içine baka baka koparan hayatın
ellerini tutuyorum hâlâ!..
üstüm başım çocukluğum kokuyor babam,
çocukluğum!..
öp gözlerimin kuyusundan n’olur
umudumun kanadı kanıyor
kanadı k a n ı y o r!..
Kayıt Tarihi : 2.12.2017 21:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehtap Altan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/02/salincagin-yazgi-sinavi.jpg)
Bu iki anlam birden içeriyor.
Senin umudun ha kanadı ha kanıyor, yani kanamak üzere..
Umut bir kuşa benzetilmiş o kuşun kanadıdan kan akıyor anlamında.
Ustalık böyle bir şey demek. Tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (2)