Zaman bizi boşa tüketmedi
Sen gitmenin kolay olduğunu gördün
Ben kalanın ne kadar acı çektiğini
Sen giderek beni tükettin
Bense şiir edip seni yücelttim
İkimizde birbirimizden çok şey öğrendik aslında
Biz Türk oğlu Türk'üz
Bir ölür bin doğarız
Dosta güven verir
Düşmana korku salarız
Din için, Vatan için, Bayrak için
Can verir, can alırız
Bir umudu olmalıydı...
Elleri semada, gözleri kapalıydı
Bedeni diz çökmüş,
Ruhu ayaktaydı
Belliki bir duası vardı
Öyle ya
Yorulduğunu düşünür,
gücünün bittiğini zannedersin.
Yenik sayarsın kendini,
pes etmişsindir artık.
Günün geceye,
gecenin karanlığa,
Unutma!!!
En çok zararı, en faydalı oldukların
En can alıcı ihaneti, en sadık kaldıkların
En büyük acıyı,
Üzülmesine dayanamadıkların yaşatır.
Geçenlerde bir çarşıda gördüm onu
Bir yanında eşi bir yanında çocukları vardı
Öyle dalmış ki vitrinlere yanımdan geçti gitti
Beni fark etmedi bile
Önce uzaktan tepeden tırnağa süzdüm
Saçlarına aklar düşmüş
Bülbül ötermi çiçeksiz bağda
Yaprak yeşerirmi kurumuş dalda
Seven sevdiğinden vaz geçmez amma
Halden anlamayan yardan usanır
Birgün anlar bana ettiklerini
Tomurcuklanmamıs henüz bir fidan idi
Ömründen kalan yıllar utandı
Melek bedenine döktüler suyu
Ar etti sabun seller utandı
Koydular musallaya taşlar utandı
Uzaklık ve yakınlık
Her zaman mesafa ile ölçülmez
Bazen teni tenine değendir en uzağın
Bazen sesi sesine değendir
Cana can olanın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!