Saliha Kaşkır Şiirleri - Şair Saliha Kaşkır

Alaca karanlık basınca,gökyüzünün çeperini
Dağ ardından belirince mehtap,asılınca geceye
Yıldızlar bir bir,iştimaya çekilince
Alınca her biri kendi yerini
Yalnızlığın gölgesi belirince,pencerede
Alır eline kalemi gece şair`i

Gece karanlık,kaydı bir yıldız yerinden
İndi mavi denize,ardında kara bir duman
Uzaktan bir gemi göründü,dalgaları yararaktan
Bir yıldız söndü,geminin direkleri göründü
Güneşin hiç batmadığı bir yere gidiyordu
Gönlüm akıyordu oraya,o yer ki büyülü

Avucumun içinde sanki yüreği
Yanı başımda bir su akar gibi
Sesi en güzel şarkıların bestesi
Dokunuyorum ona,
Benim için yaratılmış elleri

Kalbim sırrını buldu
Çözüldü tüm düğümlerim
Ruhumun girdabında
Tutundum ona
Sessiz beyaz bir aşkla

Sensizliğin Şarkısını Öğret Bana

Gittikçe artıyorsun içimde.
Çek ellerini üzerimden.
Kurtarayım kendimi,
Senin çekim kuvvetinden.

Sen türkü söylerken Neşet baba
Dörtnala bir at koşar göğsüm de
Savurarak yelesini rüzgarda
Ulaşır dağların en yükseğine

İstanbul sancılı bir şehirdir usta

Yüreğim sığmıyor kafesine
Panayır yeri gibi düşlerim
Bir vahşi at koşuyor dörtnala
Savruluyorum yelelerinde
Koşumlarını bırakmışım özgürlüğe

Göğün Tam Ortasın Da
Tüm duygularım ayaktaydı
Ayaktaydım,sabahın altısı`ydı
Dünya`nın eksenindeydim,göğün ortasın da

Çevrilmişti dört bir yandan deniz`lerim

Bir kurt yer gibi beynimi,için için
Ardarda sakladığım hatıralarçıkınca sandıktan
Sen bir şeyim gibi,yakınımda
Hırsımdan gecelere yumruk savurunca
Ve kış güneşinde üşüyen çocuk ruhuyla
Renkler çekilince,simsiyah bir geceye

Dün gece anılarımızın etrafın da dolaştım
Sevdiğin gibi saçlarım omuzlarım da yine
Yüzün aydınlık beyaz aynı çehre
Hiç değişmemişsin düşlerim de şaştım

Sonra şarkımızı dinledim