Saliha Hanım Şiiri - Asim Yavuz

Karanfil sokak on beş numara
Elli beş yılın devleştirdiği kadın
Gözlerine mahzunluk sunmuş firuze falilasi
Anılar diyarında cenaze metanetiyle gezinirken
Okunuyor yüzünden bir idealin çilesi.

Çağın mimarı, günün eskisi
Ben diyor;
Bir bardak suda fırtınalar kopardım
Pırlanta kaplı parmaklarıyla kokteyl yudumluyor
Buğulu gözleri midye kırıklarından keskin
Ve ekliyor
Gülleri kezzapla yaktım
Kurşunlanmış bacağıma bedel
İnsanlığı adadım.

Kaldırımlar:
Kavanoz içinde bal
Okul:
Arı kovanı
Para, hırs ve tetlı dil
Bunlarla enseledim zamanı
Elli beşlik Saliha Hanım
Dünyayı bir an için o yaratmış sandım
Bedenimi birakıp, ruhumu alıp kaçtım.

Anlamaya çalıştım neden her ay ramazan
Bir türlü yeni bir pantolon giyemediğimi
Çakıl taşları dizilmiş yoluma
Düz, yuvarlak ve büyük.

Saliha Hanım
Okuduğum romanlarda kahraman
Otuz üç yıl bulamadığım cevaplarım
Düşlerle bezeyip yaktığım zaman
Tarih, devlet ve politika
Beni bitiren bunalımlarım
Elli beşlik Saliha Hanım.