Kimdi kapımı çalan bilmem
Birinci yılı mıydı dünyaya gelişimin
Yoksa beşinci yılı mı
Sonuna dek açtım kapımı
Acı ve çile kolkola girdi
Hayata açılan penceremden içeri
Gözyaşın pınarından,
Burnunun tam ucundan,
Hani böyle sel gibi,
Akmak için beklerken,
Sus kalbim sus,
Henüz vakit çok erken…
Mutluluk bir ömür değil
Anlıktır
Çok uzak değil aslında
iki adımlıktır
Hayatın hamallığı değil
Tadına varmaktır
Buruk yıllarımı, ömür saymadım
Nankör insanlara, dönüp bakmadım
Neşeye sevince, hâlâ doymadım
Çilem tükenmeden, nasıl giderim?
Sevgi bahçesine, çiçek dikerim
İki Istanbul var bende,
Biri benden içeri,
Biri benden dışarda..
Biri özlem olur burnumda tüter,
Diğeri kor olur yanar içimde...,
Is-tan-bul,yalnız üç hece,,
Ellerim acıdı inan,
Adresini silerken,
Adımlarım isyanda,
Geri geri giderken…
Gözpınarlarım taştı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!