Çember çevrilir,
Su musluktan içilir,
Ağaçlara tırmanılırdı.
Bebekler bezden,
Silahlar tahtadan,
Resimler kömür karasından yapılırdı.
Ne elde ettiğim mal ile servet beni göklere uçurur,
Ne de kaderin cilvesine üzülmekten göz pınarım kurur.
Bir yurt ve sakinleri gibi değil de nedir insanlar,
Bugün onlar mesken tutar orayı, yarınsa vahşi hayvanlar.
Bir ateş ve onun ışığı misali değil de nedir? Kişi,
Kişinin kâr hanesinde kalan en büyük değerdir, hamd ve takva,
Kabre konulduğu zaman kendisi, olmasının ardından mevta.
Elinde kalan nedir ki kendisi sağken yaptıklarından başka,
İnsanlar onu kabre koyup, üstün örttüğünde kayayla taşla,
Hem övgüyle bahsettiklerinde yaptığı hayır ve hasenattan,
Ve parmaklarını ısırınca dönen kadınlar hüzünle giryan."
Öğrendim ki...
Kimseyi sizi sevmeye zorlayamazsınız.
Kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz,
Gerisini karşı tarafa bırakırsınız.
Öğrendim ki...
Kaygılar korkular ele geçirmiş beni farkında olmadan soldurmuş gülüşlerimi
Bunu anlamadan ne çok zaman geçmiş
Ne kadar geç olsa da iyi ki şimdi!
Yanlışlarla bezeli yollardan doğruya gidilir mi
Bilmediğini bilmeyen hiç susabilir mi
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!