zifri karanlıkların kalbinde bir umut
kimseler okuyamaz garip dünyamı
sabırla yazıyorum, yaşayan ölü bir
sevdanın yakılmaya mahkum şiirini
zifri karanlıkların kalbinde bir umut
Ebabiller kanatlarını açarken semaya
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
zavalı bir kuşun kanatlarına sığınabilirken
gözlerin gözlerin gözlerin
beni intihara sürükleyen zeytin gözlerin
ecel kapıyı çalmadan anla beni Saliha
zavalı bir kuşun kanatlarına sığınabilirken
ANLAMAK NE MÜMKÜN KALP DEMİRLİYKEN
GÖRMEK KOLAYMI GÖZLER GÖRMEZKEN
ŞİİRİ OKUYUNCA VE ADIMI GÖRÜNCE ÇOK MUTLU OLDUM DEMEK Kİ DEDİM BENİM ADIMADA ŞİİR YAZILIYORMUŞ
SAYGILAR
kutluyorum tam puanla, özenli bu güzel çalışma bir sevgiye değen emek.kaleminize sağlık
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta