Salih Zoranoğlu Şiirleri - Şair Salih Zo ...

Yüzlerinde maske, ellerinde silah.
Merhametten yoksun kalpleri simsiyah.
Ezip geçtiler halkı hiç acımadan.
Halk ki, savundu vatanı fersah fersah.
**
Yerde tanklar, gökte uçaklar böğürdü.

Sen yeter ki, gönül kapısını, aç bana,
Sana divane mecnun olmaya, söz olsun.
Sen ki, gökyüzünde süzülen telli turna,
Seninle yaşayan an olmaya, söz olsun.
**
Sen yeter ki, kumru ol, yuvamıza konan,

Vatanı uğruna, savaştı koç yiğitler.
Çukurlar, kanla doldu, yerlerde şehitler.
Şehit kanında, ayla yıldızın gölgesi,
Böyledir, Bayrağımın varlık hikâyesi.
**
Hürriyetimin yegane simgesi sensin.

Dünya, bir insan ise, gözleri, sensin İstanbul.
En güzel bestelerin, sözleri, sensin İstanbul.
Sana bir defa kavuşan, hiç ayrılamaz senden.
İnsanlığın mutluluk tezleri, sensin İstanbul.
**
Gözlerinden anlaşılır, insanın mutluluğu.

Kim bilebilir, sözlerim unutulacak?
Bazısı, zihinlerde karşılık bulacak.
Sonra, dilden dile dolaşıp yol alacak.
Sözlerim, söz olsun, ölümsüzce yaşasın.
**
Bayağı sözler vardır ki, iter insanı.

Yanlışı değil, hakkı haykıracağım.
Doğruyu, ta ayyuka çıkaracağım.
Atamı, evladıma aktaracağım.
Sürülsem de susmayacağım, söz olsun.
**
Kalemim kırılır belki, hiç satılmaz.

Yaşadığımız onca güzellik varken,
Nereden çıktı bu habersizce gitmen?
Beni öylesine yıktın ki, derinden.
Bir daha adını, hiç sormayacağım.
Sözüm söz olsun.
**

Yeşil yaprakların, bedenini saklıyor.
Dalların, sanki gelenleri kucaklıyor.
Dibinde, şırıl şırıl akan pınarın var.
Gölgende, eğleşen güzel insanların var.
**
Mevsimlerle, dökülür geniş yaprakların.

Özgür yaşadığımız topraktır vatan,
Milleti, huzurla, üzerinde tutan.
Onun her bir karışı, namusumuzdur.
El süremez ona, en azılı düşman.
**
Özgür vatan adına, düşer şehitler.

Şairdir Zoranoğlu, Allah'ın bir kuludur.
Gönlü, muhabbeti sever, aklı sorgucudur.
Zor zamanlarda, söz söylemeyi, arzu eder.
Çağını yansıtabilmek, tek gayesi budur.
**
Egenin Suçatı Köyünde, dünyaya geldi.