Salih Şahbaz Şiirleri - Şair Salih Şahbaz

-Hayat ikliminde, mizan kurulur
-Kirli çamaşırlar, karsında dizilir
-Ne ettin salihim, diye sorulur
-O gün halımı sorma be gönül

-Gizli saklı ne varsa, anlam bulunca

Seninde benim gibi, bir derdin mi var
Vefasız bir sevda mı gönlünde yar
İçinde sönmeyen, bir yanğın mı var
Vızır vızır öter, yanar durursun..

Ne yana dönsem de, o yana dönersin

-Bazen duygulara yenik düşer;
-Kor ateşlere atarsın kendini...
-Yanarsın...
-Ağlarsın...

-Anlarsın sevmediğini, Sevdiğini.

Sevmek ne zormuş,
Anladım anne...
İmkansız bir yolmuş,
Anladım anne…

Hep yokuş çıktım, yoruldum...

-Rüzgarın sürüklediği yere
-Gözlerinde kayan, bulut gibi
-Gidiyorum...

-Yagmurun götürdüğü yere
-Sonbaharda dökülen, yaprak gibi

Bu gün merhametim hasta
Güvendiğim vicdanım yasta
Alacak verecek çatık Kaşta
Kıracak nen kaldı ey gönül

Helali haramı bilmez oldun

Yılların çınarı Babam, bu gün hasta
Dünden kalma hüzün, dolanır başta
Üşüyorum, her yanım,titriyor yasta
Ne olur yeter, gelme üstüme hayat

Hastane acilinde, atıyorum volta

Ar namus kavramını,
Birer birer, yok etmişin...
Şerefini beş paraya,
Kuytularda tüketmişin...

Yalan dolan illetini,

Kör kuyu etrafında, ateş yakanlara
Bir nefes uğruna, her şeyini satanlara
Ana Baba tanımayıp, kaçanlara
Uzanan el; ben olmalıydım

Dağlara çıkarılmış çocuklara

Bir kış günü şimdi, kara kış kucağımda
Fırtınalar koptu, elektrik yok sokağımda
Umutlarımı kaybettim yar, senin uzağında
Gel de hüzünlerim, son bulsun be gülüm

Bir kış günü şimdi, hastayım yatağımda