Kontrol etmelisin kendini,
Kendini kendi haline bırakırsan…
Sevebilir, gülebilir, ağlayabilir,
Zayıflayabilirsin.
O yüzden kontrol etmelisin kendini,
Bir gün yol yapan mühendisler gelecekler başıma
Karşılarına çıkmış engel olarak öylece duracağım
Onlar aralarında meseleyi çözmek için konuşurken
Ben bir mezar olarak da hayatta sorun çıkaracağım…
Aşağıda bedenimden kalanlarla beklerken toprakta
Para koydum cebime
Sağına mı koydum soluna mı bilmiyorum
Ama sağa koyduysam oraya dokunuyorum
Sola koyduysam gözlerim orda
Paraya göre
Bende değişiyor muyum ne?
Tekrar gülümser misin bana
Seyyar satıcıdan bir şeyler alırken
Bir yabancıya
Gülümsediğin gibi
Tekrar sever misin beni
Hesap yaptığım doğru
Kendimi rakamların en başına koyduğum
Var mı başka değerli olmanın yolu
Herşeyi tersyüz edince rakamların dünyasında
Sıfırın altında anlayabilirsin bu soruyu
Yürüyorken insanların içinde birden
Durur gibi oldum, tam durmadım da…
Anlamaya çalıştım,
Yürümeyi öğrendikten sonra adımladığım onca yolu
Caddenin bir yürüdüğüm tarafına, bir yürüyeceğim tarafına baktım
O an tam bulunduğum yer, atacağım adım,
Senin tarafından işaretlenmek
Aşkın rengine boyanmak siyah beyaz insanların arasında
Tüm günü yaşarken peşimde insanlar, peşinde insanların…
Bilinmek yeterli senin tarafında
O zaman her girdiğim kapı, her açılan pencere
Ölüm döşeğinde sinyaller veriyor şehir
Kuyumcular altınlarını bağışlıyor bir habere
Sevginin bu atmosferde yaşayamaması sır değil
Kendini kendinden arındırırken şehir
Bir çocuk böyle zamanlarda yazılacak sokak kitabına
Adresini yanlış vermekten son anda vazgeçiyor.
Taşınacağım yarın, bu evden, anılarımdan…
Hamallar dikkatsizce taşıyacaklar geçmişimi
Bizzat kendim kendimi çıkaracağım buradan
Başka biri ikna edemez ayrılmaya beni…
Buradan uzakta, evimin yabancısı olacağım yarın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!