Kadın, o güne kadar nefsimin şehrayini diye olan ben, bu defa adam akıllı sıkıştım. O fazlasıyla usta çıktı ve erkeği mat etmekteki en tesirli silah olarak beni, nefsimle korkunç bir ihtilafa düşürdü. Adeta ikiye bölündüm ve kendi kendimi yemeye başladım. Bu anlatılmaz duygu,
Benim bugünkü dövünüşümdür. Bana mahrumluğumu anlatmaktan başka bir şey getiremiyordu. Aslında aşk çok güzel bir duyguymuş. Ama hakiki sevmek varya işte o beni bitirdi. Seni seviyorum demek ne kadar da kolay bir kelime aslında; Ama sadece seni sevmek seni kandırmak değil(Seni sana anlatabilmektir) gerçekten, hakikaten sevmektir. İşte aşk, sevgi bu olmalı bence.(Sensizken bile sensizliği yaşamak gibi) Çünkü ben şu an onu yaşıyorum. Ama asla ve asla kandırmıyorum ne kendimi, nede, O’nu.
Zaten sensiz ve senden habersiz alınan nefes, varlığın değil yokluğun soluğudur. Ben bir sınır aşmak istemiyorum; O nu aşmak için senden izin istiyorum;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!