4 çocuk babası ilk orta lise öğrenimini şanlıurfa da tamamlamış kahramanmaraş sütçü imam matematik ve açık öğretim fakültesi edebiyat öğrenimi görmüş
Unuttun mu yoksa beni?
Tekrar bulsam bir gün seni
Koklamazsam gül tenini
Acın dinmiyor.
Ne olur kızma artık bana
Adına aşk denilen bir bela var başımda!
Tam kurtulmuşken tam bitti derken,
Nefesimi kesen!
Adına aşk denilen bir bela var başımda!
Kerem’in aslıya duyduğu gibi
Aynalar yalancı değil
Yüzümde kaybettiklerimin izleri
Yüreğim taşıyamıyor artık bu keşkeleri
Affet canımsın diyemedim
Aşk ansızın gelmişti oysa
Yıl 2022 aylardan kasım.
İnan her an her dakika aklımdasın.
Yüküm çok ağır inan taşıyamadım!
Bir yanım anlat diyor bir yanım sakın!
Uzansam belki bir adım uzağımdasın.
Bir mahkum gibi mahpusum özgür dünyamda,hergün dört duvar arasında hasret türküleri var kulaklarımda.
Yanımda değilsin;
dışarıda aşıklar elele kolkola,
bir ben öyle mahkum,bir sen aklimdasın akşamdan sabaha.
Hiç tatmamıştım ayrılığın tadını:
hani ilk defa çocuklar tadına bakar ya limonun;
Seni ben çok sevdim sevmedin beni
Aklımı aldın benden vermedin geri
Bekledim yıllarca dönmedin geri
Ayağıma kapansan istemem seni
Yaşamak istemiyor Yüreğim; sensiz her şey garip her şey
yapay
En zor anım bu inan; Ellerim ve yüreğim sayende yanıyor
işte
Tutuştu; yandı yüreğim; Tutuştu yüreğimin külü bile; Tut
artık ellerimden tut
Artık gecelerimde de sen varsın. Sensiz Yaşadığım bir an bile kalmadı artık. Ne zaman gözlerimi kapatmaya kalksam gözlerin gözlerim oluyor. Ruhumu anlamsız bir ürperti sarıyor. Kalbimin atışları kulaklarımı sağır ediyor. Sanki biri benim boğazımı sıkıyor bir anda nefessiz kalıyorum. Ateş basıyor bedenimi nedense ben yanmaktansa daha da çok üşüyorum. Biliyor musun beni böyle üşüten bedenimin soğukluğu değil yüreğimin boşluğu. Anlayacağın sen yüreğim, kalp atışlarım, nefesim olmuşsun. Yani her sabah gördüğünde merhaba demene gerek yok. Zaten ben senden hiç ayrılmıyorum ki ve inan ki sevgilim sayende hiç ama hiç uyumuyorum.
Sayende seni tanıdığım günden
Beni sana getirmek için türlü bahaneler bulan ayaklarımdan
Sessini duymak için seni aramak zorunda bırakan kulaklarımdan
Seni güzel gördüler de beni ağlamak zorunda bıraktılar diye Sana bakan gözlerimden nefret ediyorum
Seni her gece rüyama koyan düşlerimden
Yokluğunun verdiği huzura mı kapıldı yüreğim bilmiyorum;
Zaten hiçbir zaman var olmadın ki yüreğim de,
Kor ateşler içinde yanarken kalbim; beni uçurumdan aşağıya itende sendin.
Şimdi gelsen de yanı başıma seni affedecek yürekte kalmadı bende,
Çünkü son umudumu da alırken benden umurunda olmadım; bundan sonra anlasan ne fayda…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!