Her gün bana seni zerre kadar sevmiyorum desen de,
Günler, aylar ve yıllar sensiz geçse de,
Bana gelmeyip yae ellere gelin gitsen de,
Sen beni sevmesen de yine de ben bir tek seni severim.
Sensiz geçen günlerimde gözlerim hep seni arasa da,
Yüreğimdeki aşkın ellerimi kollarımı bağlasa da,
Aşk şarabından içip körkütük sarhoş olsam da,
Seni beni sevmesen de yine de ben bir tek seni severim.
Sevdiğim sana duyduğum bu aşkın sonunda yalnızlık olsa da,
Sevdiğim bu aşkın sonunda gönlüm hüsranla buluşsa da,
Sevdiğim bu aşkın sonunda bedenim Azrail ile dost olsa da,
Sen beni sevmesen de yine de ben bir tek seni severim.
Sevdiğim beni hiç sevmeyip bana nefret ile baksan da,
Beni her gün her gece aşkın ateşinde cayır cayır yaksan da,
Beni unut deyip yüzüme tokatı sertçe çaksan da,
Sen beni sevmesen de yine de ben bir tek seni severim.
Sensiz bu hayatımı başka birileriyle geçirsem de,
Sensiz bu hayatta başka birilerini seviyormuş gibi görünsem de,
Sensiz bu hayatta burnumda buram buram hasretin tütse de,
Sen beni sevmesen de yine de ben bir tek seni severim.
Aşk kokan bu şiirimi hiç okumasan da,
Gönlüme senden başka bir güzeli sokamasam da,
Adını aklımdan söküp atamasam da,
Sen beni sevmesen de yine de ben bir tek seni severim.
Kahverengi gözlerinle dönüp bana bakışını,
Hiç koklamasam da o güzel siyah saçlarını,
Vücut güzelliğini değil iyi huylu güzel yanlarını,
Seviyorum, seviyorum, seni seviyorum işte,
Seni sevdiğimi gökte uçuşan kuşlara, martılara,
Seni sevdiğimi anladığım o ilk bahar günü,
İlk kez gönlümün sevdayla buluştuğu gündü.
Seni Sevdiğimi söylediğim o son bahar günü,
Dilimden ilk kez sevgi kelimesinin çıktığı gündü.
Sevdiğim senin beni sevmediğini anladığım gün,
Sensizliğin rüzgarlarında üşüyorum! ,
Dışarıda güneş var, hava sıcak,
Bahar gelmiş, çiçekler açmış,
Kuşlar uçmaya, bülbüller ötmeye başlamış,
Ve ben üşüyorum sevgilim sensizliğin rüzgarlarında.
Aşıklar el ele, göz göze geziyorlar,
sensiz olmak
geceleri gökyüzüne bakarak seni düşünmektir
sensiz olmak
gökyüzündeki yıldızların sayısı kadar seni sevmektir
sensiz olmak
çaresizliği benimsemek, mutsuzluğa sürüklenmektir
Sen incitilmeyecek bir çiçek kadar güzelsin,
Sen mis kokan kırmızı bir güle benzersin,
Bu dünya da beni çok sevdiğini söyler misin?
Söylersen hayat yolunda yürürüz sen ve ben.
Dünyamı aydınlatan güneş seninle doğsun,
Seni anan şu dilim bayram ediyor,
Kahverengi gözlerinden mahrum olmak beni kahrediyor,
Sevdiğim iyi dinle bakalım bu gönlüm sana ne diyor,
Sana aşığım, sani seviyorum, sana sevdalıyım diyor.
Mahkûm olduğum o kahverengi gözlerine,
Şu yüreğimde aciz kalan sevdam
Gözlerime yaş olup inmiş
Burnuma onun koskusu sinmiş
Aklımdan kavuşma düşüncesi dinmiş
Seninle ben iki zıt kutup gibiymişiz
Gözyaşlarım damla damla aktı sel oldu,
Yüreğimde açan aşk çiçeği soldu,
Yokluğunda ellerim simsiyah saçımı yoldu,
Sevdiğim seni kalbimden söküp atamadım işte.
Cayır cayır yanıyorum tıpkı bir Kerem gibi,
Kalbimde solmayan gülümsün,
Dilime dolanan bülbülümsün,
İçimi ısıtıyor güzel yüzün,
Ben seni sevdim başkasına sevemem.
Sevda ile buluşan şu gönlümde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!