Salıbaba Şiiri - Halis Yıldız

Az mı patlattık teneke kutularını karpitle,
Salıbaba sokaklarında seninle gakgom!
Unuttun mu yoksa?
Karlıdağ gazozu içer kırık leblebi yerdik.
Sigara almak için halka atar
Beş taş ve gözülmacil oynardık.
Elmalı şeker ile eskimo satar
Okul harçlığımızı çıkartırdık.
Mahkûm olmak değildir sevmek,
Gönül rızasıyla teslim olmaktır, derdi Orhan!
Mozik çevirirdik üç tekerlilerin evinin önünde.
Kendi hayallerinizi hayata geçirmeye bakın,
Yoksa maaş karşılığı başkasının hayallerini gerçekleştirmek zorunda kalırsınız diyen biri vardı.
Hatırladın mı?
Yazmayacağım adını.
Okurken kafanı yorup bulmanı istediğim için...
Aldım gönlümün payını ben ondan.
Severdi rahmetlik, bende onu tabi ki…
Akıl hocamdı.
Gözünüzde devleştirmeyin cüceleri derdi.
Geldi mi aklına?
Eminim ki gelmemiştir.
Çünkü sen, geçmişi çabuk unuttun gakgom!
Beni dinlersen
Aklım ne halde, delim ne halde diye dur da düşün biraz.
Yaran ilk günkü gibi kanarsa adamsın.
kanamazsa, sana demediler mi ayıp denen birşey var diye sor kendine.
Neyse kafanı yormayayım.
‘’Ez kabul dıkım Huda kabul nele işalla’’ diyerek , o güzel günleri yazayım biraz.
Yazayım da, belki okurken imana gelir yine eskisi gibi bir selam verirsin.
Karşıyaka ile Salıbaba çocuklarının kavgasını hatırla.
Sapan ve klasörle verdiğimiz savaşları!
Sanki biri yunan mahallesiydi birisi de Türk!
Aklıma geldikçe gülüyorum cahilliğimize.
En çokta büyüklerin peşimize düşüp bizi eselediğine…
Bence, bildiğini anlatmaması ‘’Ben’’ deyip susması ,’’Sen’’ deyip ağlamaklı kalması acı verir insana.
Uçurtmalar yapardık seninle gakgom
Bilyalı elimize geçmediği için…
Telden araba yapar, Cam şekerle mutlu olur kara lastiğe de gıcık olurduk.
Nenonun yetimleri var, ona yardım edin diyen deli Muşe’ de vardı değil mi?
Ah ulan ahhhhh
Tahtın yıkılsın felek
Sevginin ortasında derin acılar mı hisseder insan?
Aydınlık gülümsemelerin içine hüznü yerleştirir mi durup dururken?
Durur olum durur.
Malamine Diyarbekir deyip öldürürsen Zaza’yı !
Hüznü de yerleştirir derin acıları da kalbine.
Sorma beni
İyiyim ben…
Sağol.
Kuralları yıktığım günden beri mutluyum.
Eski ben değilim artık, bunu bil.
Bir yanım bahar bahçe bir yanım çığlık çığlığa haykırmak istiyor.
Diploma almakla hâkim olunmaz diyorum kızıyorlar.
Birşey bulamayınca da değiştin sen diyorlar.
Geceler zindan uykular haram iken onlar yüzünden bana.
Aklımda deli sorular var. Bildiklerim ve hissettiklerimi öğrenmek isteyen için diyorum, yanaşmıyorlar.
Kendilerini de yoldan çıkarırım diye korkuyorlar gakgom!
Biliyorum, silmek zordur geçmişin izlerini.
Gün gelir bilmekte yetmeyebilir, ölmek te.
Bir yarım uçurum başında diğeri sana küskün.
Sende uyma bana.
Akışına bırak suyu.
Uyarsan, seni belediyeden atarlar olum!
Saygı ve sevgilerimle hoşça kal diyorum.
Aklımdayken bunu da söyleyeyim de öyle git.
Unutma, dünün bilmecesi dünle çözülür.
Nasıl ki korkular ecelden öncedir
Yaşamakta direnmektir
Geçmişe ve geleceğe gakgom!
Seni seviyorum.
Arada gel yanıma, eskisi gibi sigara içip efkâr dağıtalım.
Sensiz tadı olmuyor olum.
Korkma!
Senden birşey istemiyorum.
Poçik olsa yine içerim.
Az mı içtik SALIBABA'DA
‘’Örkeni seyip çağa iken?’’
Gerekirse yine içer
Allah ne vermişse bölüşürüz gakgom!
Saygı ve sevgilerimle.