Saldır kalbinin duvarlarına yapışmış ne kadar asalak varsa
Kanını emercesine bedeninden koparıp aldığı bütün duyguların için
Unutma hür bedenlerin içinde bulunmaz kinden hapitatlar
Sessizliğin çığlığın olsun mutlak bir zaferdir kulakların kendini duyarsa
Her ne kadar yıkılmaya mahkumsa kalenin duvarları
Tıka en büyük boşluğuna konuşmadan da seni duyanları
Saldır!
Bu senin son mücadelendir
Kor alevler içinde yanmak tutsak bir kalple yaşamaktan yeğdir
Ulu gök altında gidecek yerin yoktur kendinden başta
Bir devrim istiyorsan kısacık hayatında kendinden başla
Saldır! Susmuş insan
Ne ararsan ömre dair işte o sendedir
Takın gururdan zırhını ne kaldıysa serdedir
Ne susmak vakti şimdi ne de sığınmak acziyete
Dimdik duruşlarında dur ismin çınlayıp dursun ebediyette
Saldır!
Kayıt Tarihi : 2.3.2018 13:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuh Tetik](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/02/saldir-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!