Gönül ne gezersin seyran yerinde
Bülbül sefa bulur gülün dalında
Hazana uğrayıp güz aylarında
Bir acı türküyü saldın dilime
gönlümde dostluğu candan özlerken
Yaralarım göz göz olmuş sızlarken
Düz yollarda bile ben tökezlerken
Yüce dağlar sıraladın önüme
Nedendir elinden çektiğim çile
Bütün çabalarım gider nafile
Yakamı bırakmaz ahrette bile
Sen ağlama dost ağlasın ölüme
Duyguni gönlüyle barışık değil
Ben sana eğildim az da sen eğil
Mecnuna dönmek mi sendeki meyil
Savurdun yel gibi Gobi çölüne
Kayıt Tarihi : 22.3.2012 20:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!