Salavatın keffareti....

Rabiatül adeviyenin babasıydı İsmail,
Vardı üç kızı daha Rabiadan başka ehil,
Koydu adını Rabia(dört) babası İsmail,
Çok fakirdi onun hanesi,yoksuldular sefil.

Rabia doğduğu gece yoktu hiç bir şey evde,
Bu duruma çok içlendi,ağladı kutlu anne,
Komşuya git, kandil yağı iste dedi Efendiye,
Sözü vardı Allahtan başkadan bir şey istemeye.

Hanımını üzmedi vardı komşu kapısına,
Çaldı kapıyı da nedense açılmadı kapı,
Komşu vermedi deyince karısı ağladı,
Rabianın babası o sıra, uykuya daldı.

Rüyasında gördü, Resulullah Efendimizi,
Üzülme,kızın çok mübarek olacak dedi,
Ümmetimden yetmiş bine olur şefaatçi,
Bir kağıda şunu yaz götür sen Valiye dedi.

Sen her gece yüz,cuma günü dört yüz salavatı,
Okurdun ama,bu cuma okumadın bunları,
Keffaret olarak versin sana dörtyüz altını,
İsmail heyecanla uyandı,bir süre ağladı.

Vali şükür için dağıttı fakire altını,
Verdi İsmaile nurdan kağıtta yazılanı,
Bir ihtiyacın olursa çekinmeden gel dedi,
Rabia Sultan,ailesi muradına erdi..

21.03.2012-Kırıkkale