Salatanın Şiiri - Hüseyin Demircan

içinde yüzüyor toprağın tozun
boğazdan tarafı galatanın
kısa kes laf sözü etmeki uzun
çok kaçmasın tuzu salatanın

yola çıktın ise dağ tepe bayır
sağlam bir araçtan gelirmiş hayır
debriyaja basıp vitesten ayır
sıyrılmasın dişi balatanın

aşağıdan gelir avşar gelini
silmeli gözyaşı denen selini
tarlada yolarken ayak elini
ısırgan otuna dalatanın

bal nasıl kor arı peteği dardır
uludağın etek şimdide kardır
kimi tür adamın helali vardır
hani tükürdüğün yalatanın

kulağı içinden geçirsen otu
telafi edecek kırdığı potu
belliki niyeti pek fazla kötü
manitaya yolda el atanın

meşhur idris vardı birde cem esen
hafızamdan çıkmış sende demesen
unuttuk ismini resmen emesen
çıkalı mektuba pul atanın

yıllar var seninle düşmüşüz ayrı
ne güzel oldu bee gardaşım hayri
bundan keyli burda türkçeden gayrı
aygır atla beygir sulatanın

hoşgörü tevazu kurusun huyum
cinganca serbestmiş aldığım duyum
çerçeve avrupa birliği uyum
duru akar suyu bulatanın

insanlık tükenmiş kalmamış meğer
nakit para imiş tek menkul değer
münkir deyin elin öpmezsem eğer
hayrına üstüme çul atanın

zavallı er alnı bulanmış tere
süngü tak füze hız belki bin kere
çağdışı anlayış gereksiz yere
beline palaska dolatanın

kaşlarım oynuyor dışında istem
şükür poroblem yok sindirim sistem
kadroya dahildir soyguncu rüstem
ölürse kabrine gül atanın

farkına varılır herşeyin er geç
yan yan yürür imiş kimi tür yengeç
beğenmedin ise okumadan geç
naciz şiirime dil atanın..