Salat Şiiri - Battal Özcan

Ezanı Muhammed-i ile başlar aşkın salat hali
Bülbül yüreğine kor düşürür gülün
Her satırında gülün tavrı başkadır
Salat halinde gül bambaşkadır.

Bülbül hiç bu kadar tesir etmemiştir güle
Gül karşılık vermek ister her satıra kalbiyle
Dilinden dökülenler bülbülün beklediğidir
Hemde yüreğinin derinliklerinde beslediğidir.

Sonra ezan biter başlar naat paygambere
Gül bitirmek istemez doyamaz Muhammed’e
Bülbül dillendirirken vaktin son halini kametle
Gülü bir huşu kaplar, bırakır kendini samed’e

Niyetler tekbirlerle süslenir
Allah u ekber nidaları yeri göğü inletir
Gül teslim olmuştur varlığına se bep
Bütün azalar zakirdir artık
İşte anlam kazanır bu hal edepse bu edep

Bülbül kıyamdan kıraata geçerken
Gülün kalbi titreşir işte aşk o an perçinleşir.
Mabud’a eğilir başlar sonra rukuyla
Yücelir eğilen başlar hakkın iltifatıyla
Gül artık hazırdır aşkını ilana
Sücud yetişir güle imdada
İşte o an salatın en kıymetlidir hali
Gül bundan gayrı daha yakın olamaz vuslata

Sonuna doğru yaklaşınca oturuşun
Ayrılık vakti gelmiştir artık rekatlarla açılan yolun
Selam verip ayrılmak zorunda kalsada gül
Beş vakit vuslatını bilmenin sevincidir içindeki
Bülbüller değişsede mekandan mekana
Gülün aşkı değişmez hep aynıdır salat’a

Salat’ı vuslat bilip gül olana ne mutlu
Goncayken salatla açana
Bülbüle gönül gözüyle bakana
Ne söylenir aşkın narında kendini bulana
Bülbül olup hakkı hakkıyla konuşana
Ey gönül gülün didesinde bir hayal olsan
Bülbülün dilinde bir sada olsan,
Yeter gönüle salat gibi güzel mi güzel
Bilesin ki o vakit korkutmaz seni ecel…..