Salası veriliyor hüzünlerimin

Düşünceye daldım bugün derinden.
Sevdim, saydım çok şey verdim kendimden.
Kendime beyaz sayfa açtım tekrar yeniden.
Middem bulandı artık dert denilen irinden.

Güven kılıcım olsun, sevgim yaşam kalkanım.
Sahte sözler ve gülücüklere yoktur zamanım.
Geçmişi sildim dünya penceresinde, yeni mekânım.
Gül bahçesinde hak hak diye şakıyan bülbülü insanım.

Hakkın eseri iken, dertlerle kayboldu cevher.
Saygı duy kendine gitmesin ahlaken gevher.
Ey eşrefi mahlûkat imanına, namusuna ol nefer.
İşte o zaman mutluluk senin yolunda zafer.

Salası veriliyor hüzünlerimin acı veriyor elemi.
Musalla taşına uzanmış nasılda andırır veremi.
Tatlı söz karın doyurmaz kandırma âlemi.
Sözü özü doğru Ayşenur’un kırılmasın kalemi.

26.10.2017
Ayşenur YİĞİTBAŞ